Praca nad projektem. Kilka buforów otwartych, pliki pomocy, nagłówkowe, właściwe, list do cioci, lista zakupów. Wszystko to powoduje, że w każdym z nich widać zaledwie kilka linijek tekstu a bez kontekstu trudno się zorientować co właściwie robimy. Robimy więc :only a po chwili płacz i zgrzytanie zębów – jak przywrócić pozostałe okna? Przecież ich zawartość była potrzebna do edycji tego pliku! Można łamać ręce, można w pocie czoła odtwarzać każdorazowo układ okien, można też sięgnąć po ZoomWin.
Skrypt tygodnia: ZoomWin
Nazwa: ZoomWin
Autor: Charles Campbell Jr.
Oryginalny autor: Ron Aaron.
Opisywana wersja: 19
Wstęp
Praca nad projektem. Kilka buforów otwartych, pliki pomocy, nagłówkowe, właściwe, list do cioci, lista zakupów. Wszystko to powoduje, że w każdym z nich widać zaledwie kilka linijek tekstu a bez kontekstu trudno się zorientować co właściwie robimy. Robimy więc :only a po chwili płacz i zgrzytanie zębów – jak przywrócić pozostałe okna? Przecież ich zawartość była potrzebna do edycji tego pliku! Można łamać ręce, można w pocie czoła odtwarzać każdorazowo układ okien, można też sięgnąć po ZoomWin.
Wymagania
Instalacja
Prosta jak budowa cepa. Rozpakuj archiwum .bz2 do katalogu .vim/plugin a następnie otwórz Vima. Plik pomocy sam się zainstaluje.
Konfiguracja
Żadna jeśli chodzi o ustawienia skryptu. Jeśliby coś nie działało to można sprawdzić:
set nocp filetype plugin on
Klawiszologia
Jeden, jedyny skrót: <C-W>o
Za pierwszym razem maksymalizuje okno w którym jest kursor ukrywając pozostałe okna. Za drugim przywraca poprzedni układ okien.
Jest to po prostu podmiana wbudowanego skrótu, będącego odpowiednikiem polecenia :only. Jednak tutaj wykonanie tego skrótu przy jednym widocznym buforze przywróci poprzedni układ okien.
Używanie
Mając otwarte kilka buforów naraz (w dowolnym układzie) wciśnij <C-W>o. Okno gdzie jest kursor zmaksymalizuje się. Wydaj polecenie jeszcze raz i poprzedni układ okien powróci.
Jak ktoś bardzo chce można użyć polecenia :ZoomWin.
Zwrócić uwagę należy na pewne zachowanie, które może być uciążliwe, ale z pewnego punktu widzenia jest uzasadnione. Kiedy ukryjemy okna, potem edytujemy, edytujemy, edytujemy, … (załapaliście o co chodzi) a następnie przywołamy ukryte okna, kursor powraca do miejsca gdzie był w chwili ukrycia okien.
Zachowanie jest prawidłowe z punktu widzenia, że owe okna i ich układ jest specyficzny dla danego miejsca w pliku a nie samego pliku. Jednak nie zawsze tak jest i brak możliwości konfiguracji tego zachowania wydaje się błędem. Miejmy nadzieję, że karygodny brak choćby jednej opcji konfiguracji tego skryptu zostanie szybko naprawiony 😉.
Podsumowanie
Jak zwykle plus za pomoc w formacie vim-help.
Skrypt znakomicie ułatwia pracę z wieloma plikami i można go polecić wręcz jako skrypt niezbędny w każdym katalogu wtyczek.
Archiwalny news dodany przez użytkownika: mikmach.
Kliknij tutaj by zobaczyć archiwalne komentarze.