Najnowszy i nagorętszy gadżet Google wymaga krótkiego wstępu. Od publicznej prezentacji w kwietniu 2012, niewielki, montowany na głowie komputer z Androidem wzbudzał kontrowersje i inspirował analizy socjologiczne. Obecnie jest dostępny w wersji beta, ograniczonej do ograniczonej grupy wybitnych przedstawicieli społeczności technologicznej oraz wybranych „Glass Explorers”. Jako członkowie tego programu, jesteśmy zachwyceni mogąc eksplorować Google Glass.
Wychowani na bogatej diecie dystopijnej fikcji technologicznej, byliśmy jednocześnie zaintrygowani i pełni niepokoju, jeśli chodzi o Glass, i zdecydowaliśmy się rozłożyć nasz egzemplarz, by pokazać wam dokładny wygląd wnętrzności urządzenia.
Gargulce reprezentują wstydliwą stronę Centralnej Korporacji Wywiadowczej. Nie korzystają z laptopów, lecz noszą komputery na całym ciele, podzielone na oddzielne moduły wiszące w pasie, na plecach i na głowie. Spełniają funkcję ludzkich urządzeń inwigilujących, odnotowując wszystko, co się wokół nich dzieje. Nie ma na świecie człowieka wyglądającego głupiej niż gargulec. Jego sprzęt jest współczesnym odpowiednikiem telefonu komórkowego i kalkulatora wiszącego w pochewce przy pasku, oznajmiającego całemu światu, że oto ma do czynienia z osobnikiem poniżej wszelkich standardów. (Zamieć, Neal Stephenson, tłum. Jędrzej Polak)
Zapraszamy do lektury pełnej wersji tekstu autorstwa Scotta Torborga oraz Star Simpson, wraz ze zdjęciami, na http://googleglass.7thguard.net, lub oryginalnej wersji językowej – na http://www.catwig.com/google-glass-teardown/.